Tomasz Śliwowski – pianista, kameralista, pedagog. Absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu, gdzie gry na instrumencie uczył się pod kierunkiem dr Katarzyny Kluczewskiej. Studia pianistyczne pod kierunkiem prof. Grzegorza Kurzyńskiego oraz studia podyplomowe w zakresie kameralistyki fortepianowej w klasie prof. Heleny Furmanowicz-Kurzyńskiej odbył w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu.

Jest czterokrotnym stypendystą Rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu przyznawanym najlepszym studentom uczelni oraz stypendystą programu Erasmus, dzięki któremu kształcił się pod kierunkiem prof. Silke-Thory Matthies w Hochschule für Musik w Würzburgu. W trakcie swojej edukacji zdobywał laury na konkursach o randze krajowej i międzynarodowej. Jako pianista-akompaniator wielokrotnie nagradzany na konkursach muzycznych za wyróżniającą się partię fortepianu.

Aktywnie uczestniczy w różnego rodzaju projektach muzycznych. Koncertuje jako solista, ale także grając w duecie fortepianowym i w zespołach kameralnych o różnych składach. W roku 2012 współpracując z muzykami z Niemiec wykonał „Kwartet na koniec czasu” Oliver’a Messiaen’a podczas obchodów rocznicy śmierci kompozytora w Zgorzelcu. W roku 2014 wystąpił z recitalem fortepianowym w znanej i cenionej fabryce fortepianów Steingräber & Söhne w Bayreuth (Niemcy). W roku 2015 w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej we Wrocławiu wykonał z orkiestrą symfoniczną pod batutą prof. dr hab. Marcina Sompolińskiego Koncert fortepianowy c-moll nr 2 op. 18 Sergiusza Rachmaninowa. Tego samego roku wziął udział w projekcie „Kulturowe konwersacje” dając recital w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Program recitalu zawierał prawykonania utworów współczesnych kompozytorów z Polski i Serbii.

Obecnie związany z OSM I i II st. im. Karola Szymanowskiego oraz w OSM i SM I st. im. prof. Marii Zduniak we Wrocławiu, gdzie pracuje na stanowisku nauczyciela fortepianu oraz jako pianista-akompaniator.

Diana Viktoria Cel – Urodzona we Wrocławiu w Polsce, ma 10 lat. Obecnie uczennica klasy 4 Szkoły Muzycznej I stopnia w Trzebnicy w klasie skrzypiec swojej mamy Karoliny Cel. Laureatka ponad trzydziestu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów skrzypcowych i instrumentalnych, m.in. Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie w Odessie, I miejsca na Międzynarodowym Konkursie w Zaporożu na Ukrainie, I miejsca na Międzynarodowym Konkursie w Rzymie, Mołdawii, Paryżu, Turcji, Białorusi, Serbii, III miejsca na Międzynarodowym Konkursie w Moskwie oraz licznych zwycięstw w konkursach w Polsce: I miejsca na Konkursie Talentów w Poznaniu, I miejsca w konkursie Mały Wirtuoz w Warszawie, Złotego Smyczka w Opolu i wielu innych.

Oprócz konkursów, Diana regularnie koncertuje na terenie całej Polski, biorąc udział w koncertach kameralnych i festiwalach muzycznych m.in. Wratislavia Cantans we Wrocławiu na scenie NFM oraz Festiwalu Muzycznego Silesia Sonans w Jeleniej Górze oraz Stage 4 Kids w Hamburgu w Niemczech. Bierze też regularnie udział w cyklach koncertów Akademia Małego Artysty w Klubie Muzyki i Literatury organizowanym przez Towarzystwo Koncertowe we Wrocławiu.

W latach 2018 i 2019 Diana została stypendystką Prezydenta Wrocławia. W latach 2017-2019 otrzymała nagrodę Burmistrza Trzebnicy p. Marka Długozimy -Szkolnego Orła, a w 2019r. otrzymała nagrodę specjalną Burmistrza za wybitne osiągnięcia artystyczne- Złotego Orła.

Pobiera lekcje mistrzowskie ( masterclass ) u takich profesorów jak Viktor Kuznetsov, Michaił Kuznetsov, Bartosz Bryła, Zoya Nevgodovska. Regularnie koncertuje na terenie całej Polski, biorąc udział w koncertach kameralnych i festiwalach muzycznych m.in. Wratislavia Cantans, Silesia Sonans, Akademia Małego Artysty. Jej pasją obok gry na skrzypcach jest opera i śpiew oraz gra na fortepianie. Jej największym marzeniem, jest nagranie własnej płyty z ulubionymi utworami literatury skrzypcowej.

Viktor Kuznetsov – Urodził się w 1963 roku w Taganrodze w rodzinie muzyków. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w czwartym roku życia u swojego ojca, wybitnego pedagoga Michala Kuzniecowa. W 1981 roku rozpoczął studia solistyczne w klasie profesora B. Kotorowicza w Konserwatorium Kijowskim. W 1986 roku został laureatem Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. H. Wieniawskiego w Polsce, a w 1987 roku – laureatem Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. N. Paganiniego w Genui (Włochy). Od 1991 roku artysta mieszka i pracuje we Wrocławiu. W latach 2003/04 był pomysłodawcą i organizatorem Międzynarodowego Festiwalu im. N.Paganiniego oraz Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego „Młody Wirtuoz”. Jest założycielem i Dyrektorem Artystycznym Wrocławskiego Zespołu Solistów Ricordanza oraz Wrocławskiej Orkiestry Festiwalowej. Nagrał z tymi zespołami wiele płyt CD, w tym na zamówienie Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans w 2002r. ( rekonstrukcja koncertu N. Paganiniego we Wrocławiu z 1829 roku). Na zamówienie Towarzystwa Muzycznego im. J. Zaidlera powstała płyta CD pt. „Musica Sacromontana”, która otrzymała w 2008 roku prestiżową nagrodę muzyczną „FRYDERYK”. Artysta stale koncertuje w Polsce i za granicą: w Niemczech, Norwegii, Francji, Hiszpanii, Belgii, Luksemburgu, Szwajcarii. Jego „perfekcyjny i natchniony styl gry został doceniony przez najbardziej wymagającą publiczność”(Tagesspiegel). Artysta od czasu swojego debiutu w 2004 roku w Filharmonii Berlińskiej regularnie występuje jako solista na tej prestiżowej scenie muzycznej. Wiktor Kuzniecow od 1991 roku prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej im. K.Lipińskiego we Wrocławiu. Od 2002 roku pełni funkcję wiceprezesa Wrocławskiego Towarzystwa Koncertowego. Od 2013 roku jest Prezesem Fundacji ESKM (Europejska Śieć Kultury Młodych), której głównym zadaniem jest promocja młodych utalentowanych artystów.

Wrocławski Zespół Solistów „Ricordanza” powstał we Wrocławiu w roku 2000. Stworzył go znakomity skrzypek i pedagog Wiktor Kuzniecow. Wykształceni przez niego skrzypkowie, (młodzi, utalentowani, grający na wysokiej klasy instrumentach z XVIII i XIX wieku) byli tego zespołu zaczynem. W swym stylu muzykowania „Ricordanza” godzi w sobie dwa typy gry: grę solo i grę zespołową. Z jednej strony każdy muzyk tej kameralnej orkiestry posiada kompetencje solistyczne i często realizuje partie solowe w wykonywanych na estradzie czy nagrywanych dziełach koncertowych. Z drugiej strony muzycy – nie rezygnując z własnej indywidualności i walorów swej gry – wspólnie tworzą tę wartość, jaką jest specyficzne brzmienie „Ricordanzy” i styl i jej interpretacji. Kształt i wielkość zespołu zmienia się – w zależności od wykonywanych dzieł oraz warunków przestrzennych sali koncertowej. Raz więc „Ricordanza” pojawia się na estradzie jako formacja kilkuosobowa, raz jako mała orkiestra kameralna, a kiedy indziej znów – wykonując dzieła symfoniczne – jako czterdziestoosobowa orkiestra. Zespół jest wykonawcą muzyki włoskiego i niemieckiego baroku (koncertów A. Vivaldiego, T. Albinoniego, A. Corellego, J. S. Bacha), klasycyzmu i romantyzmu, a także dzieł współczesnych oraz muzyki popularnej i jazzu. Cenny element programów „Ricordanzy” stanowią działa nieznane, wydobyte z zapomnienia, a także dzieła po raz pierwszy wykonane. Wśród wykonawców współpracujących z zespołem można wymienić muzyków tej miary co Ida Haendel, Caroline-Haffner-Murat, Natalia-Gutman, Grigori Żyslin, Janusz Olejniczak, Ilia Gringolz, Wiesław Ochman, Leszek Możdżer, Lars Danielsson, Tomasz Strahl, Ilia Grubert. Zespół koncertował w wielu krajach Europy (m. in. w Norwegii, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech), brał udział w wielu festiwalach, pojawiał się w słynnych salach koncertowych. Jako jedyna z polskich orkiestr regularnie występuje w Filharmonii Berlińskiej jako Berlińska Orkiestra Barokowa i Berlińska Orkiestra Festiwalowa. Z nagrań płytowych „Ricordanzy” na szczególną uwagę zasługują: płyta z dziełami Albinoniego i Vivaldiego wydana z okazji 300-lecia Uniwersytetu Wrocławskiego (2002), rekonstrukcja koncertu danego przez Niccolò Paganiniego w roku 1829 w Uniwersytecie Wrocławskim (2003, dyr. Stefan Bevier), płyta z muzyką Józefa Zeidlera (2007, uhonorowana nagrodą „Fryderyk”) oraz wybór słynnych uwertur operetki wiedeńskiej (2007, dyr. Jan Ślęk). Patronem „Ricordanzy” jest Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, a jej zapleczem instytucjonalnym – Wrocławskie Towarzystwo Koncertowe.