Orkiestra Symfoniczna im. J. Straussa Filharmonii Uniwersyteckiej we Wrocławiu
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej powstała w 2019 roku, jako większa formacja Wrocławskiego Zespołu Solistów „Ricordanza” działającego od 2000 roku. Dyrektorem artystycznym Orkiestry jest znakomity skrzypek i pedagog Wiktor Kuzniecow (laureat dwóch międzynarodowych konkursów skrzypcowych – im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu oraz im. Nicolo Paganiniego w Genui). Prowadzeni przez niego od wielu lat artyści (młodzi, utalentowani, grający na wysokiej klasy instrumentach smyczkowych z XVIII i XIX wieku) byli tego zespołu zalążkiem.
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Uniwersyteckiej kontynuuje i rozwija muzyczną tradycję Zespołu Solistów. W swym stylu muzykowania godzi w sobie dwa typy gry: grę solo i grę zespołową. Z jednej strony każdy muzyk tej orkiestry posiada kompetencje solistyczne i doświadczenie estradowe zbierane podczas kompleksowej edukacji. Z drugiej strony muzycy – nie rezygnując z własnej indywidualności i walorów swej gry – wspólnie tworzą monolit przekładający się na jakość brzmienia i kulturę wykonawczą grupy.
Kształt i wielkość Zespołu Solistów „Ricordanza” zmieniał się – w zależności od wykonywanych dzieł oraz warunków przestrzennych sali koncertowej – od kilku do kilkudziesięciu osób. Corocznie, na potrzeby Festiwalu Muzyki Wiedeńskiej tworzona była Wrocławska Orkiestra Festiwalowa pod batutą prof. Jana Ślęka. Rozwój tej idei oraz poszerzająca się działalność Filharmonii Uniwersyteckiej spowodowały usankcjonowanie stale działającej Orkiestry Symfonicznej.
Wśród wykonawców współpracujących z zespołem można wymienić muzyków tej miary, co Ida Haendel, Caroline-Haffner-Murat, Natalia-Gutman, Grigori Żyslin, Josef Lendvay, Janusz Olejniczak, Ilia Gringolz, Wiesław Ochman, Leszek Możdżer, Lars Danielsson.
Zespół koncertował w wielu krajach Europy (m. in. w Norwegii, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech), brał udział w wielu festiwalach, pojawiał się w słynnych salach koncertowych.
Z nagrań płytowych „Ricordanzy” na szczególną uwagę zasługują: płyta z dziełami Albinoniego i Vivaldiego wydana z okazji 300-lecia Uniwersytetu Wrocławskiego (2002), rekonstrukcja koncertu danego przez Niccolò Paganiniego w roku 1829 w Uniwersytecie Wrocławskim (2003, dyr. Stefan Bevier), płyta z muzyką Józefa Zeidlera (2007, uhonorowana nagrodą „Fryderyk”) oraz wybór słynnych uwertur operetki wiedeńskiej (2007, dyr. Jan Ślęk).